ﺎﺵ ﺗﺎ ﺩﻝ ﻣﺮﻓﺖ ﻭ ﻣﺸﺴﺖ
ﺩﻭﺳﺖ ﻣ ﺁﻣﺪ ﻨﺎﺭﺵ ﻣ ﻧﺸﺴﺖ !
ﺎﺵ ﻣﺸﺪ ﺭﻭ ﻫﺮ ﺭﻧﻦ ﻤﺎﻥ
ﻣ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻥ !!!
ﺎﺵ ﻣ ﺷﺪ ﻗﻠﺐ ﻫﺎ ﺁﺑﺎﺩ ﺑﻮﺩ
ﻨﻪ ﻭ ﻏﻢ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺎﺩ ﺑﻮﺩ
ﺎﺵ ﻣ ﺷﺪ ﺩﻝ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻫﻢ ﺁﻏﻮﺷ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﺎﺵ ﻣ ﺷﺪ ﺎﺵ ﻫﺎ ﺯﻧﺪگی
ﺗﺎ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﺸﺖ ﻗﺎﺏ ﺑﻨﺪ
ﺎﺵ ﻣﺸﺪ ﺎﺵ ﻫﺎ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺷﻮﻧﺪ
ﺩﺭ ﻣﺎﻥ ﻏﺼﻪ ﻫﺎ ﻨﻬﺎﻥ ﺷﻮﻧﺪ
ﺎﺵ ﻣ ﺷﺪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻏﻤﻦ ﻧﺒﻮﺩ
ﺭﺩ ﺎ ﻨﻪ ﻫﺎ ﺭﻧﻦ ﻧﺒﻮد
ﺎﺵ ﻣﺸﺪ ﺯﻧﺪ
ﺗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ . . .
ﻻﺍﻗﻞ ﺗﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﺒﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ . . .
ﺳﺎﻋﺘﻢ ﺑﺮﻋﺲ
ﻣﺮﺧﺪ ﻭ ﻣﻦ . . .
ﺑﺮﺗﻨﻢ ﻣﺸﺪ ﺸﺎﺩ ﺍﻦ
ﺮﻫﻦ . . .
ﺁﻥ ﺩﺑﺴﺘﺎﻥ ، ﻮﺩ ، ﺳﺮﻣﺸﻖ
ﺁﺏ . . .
ﺎ ﻣﺎﺩﺭ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﻢ ﺟﺎ
ﺧﻮﺍﺏ . . .
ﺧﻮﺩ ﺑﺮﻭﻥ ﻣﺮﺩﻡ
ﺍﺯ ﺩﻟﻮﺍﺴ . . .
ﺩﻝ ﻧﻤﺪﺍﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ
ﻫﺮ ﺴ . . .
ﻋﻤﺮ ﻫﺴﺘ ، ﺧﻮﺏ ﻭ ﺑﺪ
ﺑﺴﺎﺭ ﻧﺴﺖ . . .
ﺣﻒ ﻫﺮﺰﻗﺎﺑﻞ ﺗﺮﺍﺭ ﻧﺴﺖ !
درباره این سایت